Konspekt na dzień
Temat: Pierwsza pomoc- czyli
pomoc przedmedyczna
Odpowiedzialni:
Dla kogo:
Czas: 60min
Miejsce:
Cele:
v Zapoznanie harcerek z ogólnymi zasadami udzielania
pierwszej pomocy
v Przedstawienie wyposażenia apteczki, numerów alarmowych, kolejności
rozmowy z dyspozytorem karetki pogotowia
v Postawienie harcerek m.in. w określonej sytuacji
Zamierzenia:
v Zapoznać harcerki z ogólnymi zasadami udzielania
pierwszej pomocy
v Przedstawić wyposażenia apteczki, numerów alarmowych,
kolejności rozmowy z dyspozytorem pogotowia ratunkowego
v Postawić harcerki m.in. w określonej sytuacji
Materiały: 5 arkuszy papieru
A3, kolorowe mazaki, taśma, nożyczki, bandaże, gazy, bluza, chusteczki
higieniczne
Przebieg:
1. Oficjalne rozpoczęcie zbiórki i sprawy organizacyjne /3min
2. Zapytanie harcerek o: /10min
v Czym jest według was pomoc przedmedyczna?
v Czym jest nagły stan zagrożenia zdrowotnego?.
v Co jest najważniejsze podczas
udzielania pierwszej pomocy?
v Jakie jest podstawowe
wyposażenie apteczki?
v Jaka jest kolejność rozmowy z
dyspozytorem pogotowia ratunkowego?
Po omówieniu tych
punktów harcerki wypiszą odpowiedzi na kartkach i powieszą na ścianie.
Odpowiedzi
załącznik 1
3. Omówienie postępowania podczas wypadków m.in.: omdlenie,
zemdlenie, krwotok z nosa, złamanie kończyny górnej i dolnej, epilepsja,
hipotermia, udar słoneczny, ciało obce w oku, zakrztuszenie, oparzenie; / 17min
Odpowiedzi
załącznik 2
4. Gra w „Dentystę”. /7min
5. Harcerki łącz się
w pary i losują jedną karteczkę. Następnie tworzą z nim scenkę gdzie będą
przyczyny oraz rodzaj pomocy. /10min
Załącznik 3
6.
Podsumowanie zbiórki-
przedstawiony zostaje opis sytuacji, harcerki opowiadają co by zrobiły w tym
wypadku. /12min
v Koleżanka na wychowaniu fizycznym źle się czuła usiadła
na ławkę po czym straciła przytomność.
Co ona ma?
Jak jej pomóc?
v Podczas wycieczki rowerowej w słoneczny dzień Janek
dostał gorączki, miał mdłości oraz bolał go brzuch.
Co ma Janek?
Jak mu pomóc?
v Michał na placu zabaw bawił się w piaskownicy. Brudnymi
rączkami dotkną oko, po czym zaczęły mu łzawić oczy.
Co mu jest?
Jak mu pomóc?
v Ania podczas nurkowania na basenie połknęła wodę po czym
kaszlała, to nie pomogło.
Co jej jest?
Jak jej pomóc?
Co zrobić jeśli powyższe próby nie pomogły?
v Idziesz ulicą widzisz kobietę która jest nieprzytomna,
oddycha.
Co jej jest?
Jak jej pomóc?
v Andrzej spadł z gałęzi drzewa boli go noga. Jest sina i
spuchnięta, nie może nią ruszać.
Co mu jest?
Jak mu pomóc?
v Idziecie z koleżanką do sklepu, nagle ona pada i dostaje
drgawek, których nie da się opanwać.
Co jej jest?
Jak jej pomóc?
v Mam zdejmuje garnek z ugotowanymi, gorącymi ziemniakami.
Nagle widzisz jak twoja mama gwałtownie kładzie garnek na blacie. Łapie się za
palec, który jest mocno-czerwony i robi się na nim bąbel powietrza.
Co jej jest?
Którego stopnia ma poparzenie?
Jak jej pomóc?
7. Oficjalne zakończenie zbiórki./1min
Załączniki:
1. Pierwsza pomoc – zespół
czynności podejmowanych w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia
zdrowotnego wykonywanych przez osobę znajdującą się w miejscu zdarzenia, w tym
również z wykorzystaniem udostępnionych do powszechnego obrotu wyrobów
medycznych oraz produktów leczniczych. – definicja na podstawie ustawy z dni 8
września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Stan nagłego zagrożenia zdrowotnego — stan polegający na nagłym lub przewidywanym w
krótkim czasie pojawieniu się objawów pogarszania zdrowia, którego bezpośrednim
następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie
ciała lub utrata życia, wymagający podjęcia natychmiastowych medycznych
czynności ratunkowych i leczenia.
Złota zasada-- Podczas udzielania pierwszej
pomocy najważniejsze jest nasze bezpieczeństwo i rozpoczęcie RKO w ciągu 3
minut.
Wyposażenie apteczki:
·
rolka plastra bez opatrunku (min. 5 m x 2,5 cm)
·
rolka plastra z opatrunkiem (1 szt.)
·
kompres gazowy 10 cm x 10 cm jałowy (6 szt., każdy pakowany oddzielnie)
·
opatrunek jałowy 1 m2 (3 szt.)
·
opatrunek osobisty (4 szt.)
·
opaska dziana podtrzymująca lub elastyczna o niskiej ściągliwości 10 cm
(5 szt.)
·
chusta trójkątna (2 szt.)
·
koc ratunkowy (min. 1 szt.)
·
rękawiczki ochronne (min. 4 szt.)
·
nożyczki (z zaokrąglonymi końcówkami, min. 14,5 cm długości)
·
flakon płynu hydrożelowego na oparzenia (1 szt.)
·
gaziki spirytusowe (min. 10 szt.)
·
maska do sztucznego oddychania (min.1 szt.)
·
siatka opatrunkowa (rozmiar na głowę, min.1 szt.)
Rozmowa
z dyspozytorem:
1. dokładny adres z nazwą miejscowości
2. co się stało
3. ilość osób poszkodowanych
4. stan poszkodowanego (ych)
5. nazwisko i telefon
2. co się stało
3. ilość osób poszkodowanych
4. stan poszkodowanego (ych)
5. nazwisko i telefon
WAŻNE!!!
Nigdy pierwszy nie przerywaj
rozmowy z dyspozytorem.
Dyspozytor może mieć dodatkowe pytania.
Dyspozytor może mieć dodatkowe pytania.
Zawsze pamiętaj, aby nawet w
dramatycznej sytuacji nie podnosić głosu, nie krzyczeć, nie poganiać
dyspozytora - to na pewno nie przyspieszy czasu dotarcia zespołu
ratunkowego na miejsce zdarzenia, a z reguły opóźnia czas realizacji
poprzez zbędne "potyczki" słowne lub niemożność szybkiego zebrania
istotnych informacj
Zawsze pamiętaj, że Twoja zimna krew może uratować komuś życie.
Zawsze pamiętaj, że „następnym
razem” może to być ktoś bardzo Ci bliski
2.
Omdlenie-
Jest to zazwyczaj krótkotrwała i
stosunkowo szybko przemijająca utrata przytomności, spowodowana nagłym, ale i
chwilowym niedotlenieniem mózgu.
Kończyny do góry, żeby krew dotarła do mózgu.
Jeśli
jednak poszkodowany nie odzyskuje przez dłuższy czas przytomności, może to
świadczyć o innych, współistniejących
chorobach. Należy wtedy niezwłocznie wezwać pogotowie ratunkowe.
Zemdlenie-
Poszkodowany jest
nieprzytomny z zachowanym oddechem, poszkodowany wymiotuje albo wydobywają mu
się z ust inne płynny- krew ślina
Pozycja
boczna ustalona
Krwotok z nosa- Powstaje zazwyczaj, gdy na skutek
mechanicznego urazu dochodzi do rozerwania drobnych naczyń krwionośny. Niewielkie krwawienie zazwyczaj
ustępuje samoistnie, po zastosowaniu zimnego okładu na szyję. Uszkodzenie dużych
naczyń krwionośnych może być niebezpieczne, gdyż powoduje dużą utratę krwi.
Głowę kazać pochylić do przodu i
złapać się za skrzydełka nosa, zrobić zimny okład na kark i czoło. Co ok. 10
min kazać wydmuchać nos, jeśli po 30 minutach krew nie przestanie lecieć należy
udać się do szpitala.
Złamanie- całkowite przerwanie ciągłości kości (gdy dochodzi do przerwania
niecałkowitego określa się je jako nadłamanie)
Ból, obrzęk, zasinienie lub
zaczerwienienie, neutralne ulżenie, deformacja, ograniczenie ruchów;
Unieruchomić złamaną kończynę. W
przypadku ręki użyć chusty trójkątnej, a nogi dołożyć do złamanej zdrową i
zawiązać w trzech miejscach oraz położyć coś między nogi.
Epilepsja- nazywana jest też w
Polsce padaczką. Zawsze była uważana za schorzenie tajemnicze. Ponieważ i dziś
trudno jest ją prawidłowo zdiagnozować, a leczenie nie zawsze bywa skuteczne -
padaczka budzi niepokój chorych i ich otoczenia.
Ułożyć chorego na plecach;
ochronić (szczególnie głowę i kręgosłup) przed okaleczeniem o okoliczne
przedmioty, czyli np. przytrzymać z boku rękami; nie należy podnosić głowy
chorego; ułatwić oddychanie, np.: rozpiąć pasek czy kołnierz koszuli; zachować
spokój.
CZEGO NIE WOLNO ROBIĆ, GDY JESTEŚ ŚWIADKIEM NAPADU
PADACZKOWEGO:
·
nie
przenosić chorego;
·
nie
szarpać chorego ani klepać po twarzy;
·
nie wkładać
niczego pod głowę (koca, poduszki, kurtki itp.) – grozi to zapadnięciem się
języka i utrudnieniem oddychania;
·
nie
otwierać siłą zaciśniętych szczęk;
·
nie
wkładać niczego choremu do ust;
·
nie
powstrzymywać na siłę drgawek;
·
nie
używać siły wobec chorego, podczas napadu
chory ma zawężoną świadomość i może reagować na to agresją;
·
nie
stosować sztucznego oddychania, na początku dużego napadu padaczkowego chory
może przez pewien czas nie oddychać (20−30 sekund) – jest to normalne;
·
nie
podawać nic do picia
Hipotermia- obniżenie się
temperatury ciała człowieka lub zwierzęcia stałocieplnego (susły, nietoperze) w
wyniku nadmiernej utraty ciepła. Jej przyczynami mogą być: znaczne obniżenie
temperatury otoczenia, unieruchomienie ciała, zahamowanie procesów przemiany
materii, zaburzenia termoregulacji itp. W stanie hipotermii obserwuje się
obniżenie częstości oddechów, stan śpiączki, obniżenie tempa pracy serca.
Hipotermię wykorzystuje się podczas zabiegów operacyjnych serca i dużych naczyń
krwionośnych. Człowieka wprowadza się w stan hipotermii przez zanurzenie ciała
w kąpieli o temperaturze 10-16°C.
Podczas
opieki nad wychłodzonym obowiązuje ogólna zasada: unikać wszelkich zbędnych
ruchów poszkodowanego. Im wyższy stopień hipotermii, tym bardziej trzeba na to
uważać. Przy obniżonej temperaturze ciała organizm pracuje w pewnym sensie na
zwolnionych obrotach, aby utrzymać krążenie krwi w sercu, płucach i mózgu.
Nawet nieznaczne ruchy, powodują przepływ ciepłej jeszcze krwi z tułowia w
wyziębione kończyny. Zimna krew dociera do środka ciała. Ten tzw. ,,afterdrop''
może doprowadzić do ostatecznego załamania się krwiobiegu. Ratowanego należy
przenieść w miejsce osłonięte od wiatru, ze względu na jego chłodzące działanie.
Udar słoneczny- Spowodowany
jest podrażnieniem opon mózgowych przez promieniowanie ultrafioletowe. Zdarza
się to przez ekspozycję na działanie promieni słonecznych odsłoniętej
głowy czy karku. Najbardziej narażone są osoby ze skąpym owłosieniem głowy,
dzieci oraz osoby starsze. Poszkodowanego
należy jak najszybciej ewakuować z nasłonecznego miejsca i umieścić w cieniu.
Przytomny powinien leżeć z uniesioną głową i połową tułowia; w innym przypadku
ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Rozpiąć ubrania oraz podjąć próby
chłodzenia głowy, używając zimnych okładów, czynności te można wspomagać
prowokując ruchy powietrza np. wachlarzem; okłady należy stosunkowo często
zmieniać. Wezwać pogotowie ratunkowe.
Ciało obce w oku- Skutkiem
doprażenia spojówki przez ciało obce jest ból, pieczenie i zaczerwienienie. Łzawienie
jednego oka, a także potrzeba ciągłego mrugania również świadczą o obecności
ciała obcego w oku. Na te objawy należy zwracać szczególną uwagę u małych
dzieci. Przemyć oko wodą, w razie potrzeby rogiem chusteczki i
spróbować wyjąć.
Zadławienie- Zadławienie jest
jednym z tych stanów zagrożenia życia, z którymi możemy mieć styczność na co
dzień. Szybkie, łapczywe spożywanie pokarmów, niedopilnowanie bawiącego się
małymi przedmiotami dziecka – te, oraz wiele innych sytuacji mogą doprowadzić
do niedrożności dróg oddechowych.
·
Niedrożność częściowa
Zadaj poszkodowanemu pytanie:
„Czy się zadławiłeś?”. Jeśli odpowiedź jest twierdząca, zachęcaj go do kaszlu.
Kaszel jest naturalnym i skutecznym mechanizmem usuwania ciała obcego z dróg
oddechowych i nie jest zalecane w tym momencie wykonywanie innych czynności.
·
Niedrożność całkowita
Jeśli na zadane przez Ciebie pytanie
poszkodowany nie jest w stanie odpowiedzieć, bądź też odpowiedział ale jego
stan się pogarsza i nie może już kaszleć, konieczne jest zastosowanie
odpowiednich rękoczynów. Jeśli poszkodowany jest przytomny stań za nim
umiejscawiając jedną ze swych nóg pomiędzy jego nogami, przyjmij stabilną
pozycję. Pochyl chorego lekko do przodu a następnie wykonaj do 5 uderzeń
nadgarstkiem w okolicę między łopatkową. Uderzenia wykonuj ku górze, tzw.
ruchem „wybijającym”. Po każdym z nich sprawdź czy ciało obce nie przedostało
się do jamy ustnej. W przypadku nieskuteczności uderzeń w okolicę między
łopatkową konieczne jest wykonanie uciśnięć nadbrzusza (zwanych dawniej
rękoczynem Heimlicha). Aby je wykonać, przyłóż jedną rękę zwiniętą w pięść
pomiędzy pępkiem a mostkiem poszkodowanego. Chwyć pięść drugą ręką i pociągnij
ku sobie i górze. Uciśnięcie nadbrzusza wykonaj do 5 razy. Jeśli i one będą
nieskuteczne, kontynuuj naprzemiennie uderzenia w okolicę między łopatkową i
uciśnięcia nadbrzusza.
Omdlenie
|
Złamanie
|
Epilepsja
|
Poparzenie
|
Krwotok
|
Zemdlenie
|
Krwotok
z nosa
|
Hipotermia
|
Udar
słoneczny
|
Zakrztuszenie
|